"ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΩΝ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ KOMMANDATUR"
Το μεγαλειώδες κτήριο της οδού Κοραή 4 αποτελούσε τόπο μισητό για τους Έλληνες της Κατοχής. Κανένας δεν είχε το θάρρος να περπατήσει καν από το πεζοδρόμιο της μπροστινής όψης του κτηρίου. Όλοι, προσπαθώντας να αποφύγουν την συναισθηματική φόρτιση και το ψυχικό κενό, περνούσαν από απέναντι. Όλα αυτά και πολλά χειρότερα προκαλούσε στους ανθρώπους της εποχής το κτήριο της Kommandatur, δηλαδή της γερμανικής διοίκησης στην Ελλάδα (1941-1944).
Ομάδα μαθητών του Γυμνασίου και του Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων μας είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί τον προαναφερθέντα χώρο ιστορικής μνήμης και να συμμεριστεί τον πόνο και την αγωνία των κρατουμένων μια άλλης εποχής.
Τα υπόγεια του κτηρίου της Εθνικής Ασφαλιστικής κατά την περίοδο της Κατοχής χρησιμοποιούνταν ως κρατητήρια για σαλταδόρους, αλλά και γενικά για ανθρώπους, οι οποίοι σύμφωνα με το ναζιστικό καθεστώς παραβίαζαν τον νόμο που είχε τεθεί. Αποτέλεσαν στην ουσία κέντρα μεταγωγών. Οι συλληφθέντες παρέμεναν στα ειδικά διαμορφωμένα δώματα-κελιά του υπογείου, μέχρι να μεταφερθούν στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως αυτό της Καισαριανής.
Κωνσταντίνος Κομπενάς: «Μας έπιασαν οι Γερμανοί, διότι είμεθα αναρριχώμενοι επί των θυρών των τραμ της ΗΕΜ (σσ Ηλεκτρική Εταιρεία Μεταφορών). Εδώ είμεθα 80 κρατηθέντες επί 24ωρο», 20/7/44
Οι τοίχοι των κελιών είναι γεμάτοι με τα στίγματα των κρατουμένων που ζούσαν σε απάνθρωπες συνθήκες. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων πραγματικά συγκλονίζουν. Το παραπάνω προέρχεται από το 2ο υπόγειο, το ατόφιο στρώμα θαλάμων του 1944, όπου τα πάντα έχουν παραμείνει αναλλοίωτα. Μάλιστα, παρόλο που οι Ναζί κατέστρεψαν όλα τα έγγραφα που τους ενοχοποιούσαν, οι επιγραφές στους τοίχους, προσωπικά αντικείμενα κρατουμένων, όπως τσιγάρα, χαρτιά, σημειώσεις αλλά και σελίδες ημερολογίων, μας περιγράφουν λεπτομερώς όλα τα βασανιστήρια που περνούσαν. «24 ώρες χωρίς φαΐ και νερό μόνο μυρίζοντας γιασεμί» πρόκειται για χαρακτηριστική φράση κρατουμένου, που του είχε απομείνει μόνο ένα άνθος γιασεμί από τον κήπο του σπιτιού του, δηλώνοντας, έτσι, τις αντιξοότητες που επικρατούσαν στους θαλάμους.
Περίπου τώρα 80 χρόνια μετά, το δέος που σε κατακλύζει, όταν βρίσκεσαι στους χώρους αυτούς, έχει παραμείνει αμετάβλητο. Όλες αυτές οι εικόνες ξαναζωντανεύουν και δημιουργούν μία κατάσταση που μας ωθεί να ανακαλέσουμε τα δεδομένα και τα ιδεώδη μας. Η ιστορία σε αυτούς τους τοίχους σταματά, κάνοντας σε να νιώθεις όλες τις βαναυσότητες που περάσανε οι άνθρωποι του τότε. Μία ανεπανάληπτη εμπειρία, ένα ατόφιο κομμάτι ζωντανής ιστορίας…
ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
ΜΑΘΗΤΗΣ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ:
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΒΑΘΜΙΑΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ:
ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΓΝΩΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: