Είναι αδιαμφισβήτητο πως η θέση της γυναίκας στην κοινωνία έχει μεταβληθεί ουσιαστικά με την πάροδο του χρόνου. Στο παρελθόν, η γυναίκα αποτελούσε ένα «κτήμα» του άνδρα και η μόνη θέση της ήταν στο νοικοκυριό. Οι έξοδοί της ήταν περιορισμένες και επιβαλλόταν να βγαίνει υπό τη συνοδεία του άνδρα της. Όμως, στο πέρασμα των αιώνων, οι μεταγενέστερες γενιές γυναικών δεν άντεξαν τις συνθήκες ζωής υπό τον ζυγό των κοινωνικών αυτών ανισοτήτων και αποφάσισαν να επαναστατήσουν, διεκδικώντας ίση μεταχείριση με τους άνδρες.
Σταδιακά, οι γυναίκες βγήκαν μπροστά, ασχολήθηκαν με τομείς που στο παρελθόν ήταν ανδροκρατούμενοι και διακρίθηκαν. Τόσο στο παρελθόν, όσο και σήμερα έχουν εμφανιστεί πρωτοπόρες γυναίκες που έχουν σημειώσει αξιοπρόσεχτες επιδόσεις σε ποικίλους τομείς και έχουν αφήσει το στίγμα τους στην κοινωνία. Έτσι, για παράδειγμα, η Πολωνή φυσικός και χημικός MarieCurie διέπρεψε στον επιστημονικό τομέα, φέροντας τον τίτλο της μοναδικής επιστήμονα μέχρι σήμερα, που έχει διεκδικήσει βραβεία Νόμπελ σε διαφορετικές επιστήμες. Όμως, δε χρειάζεται να αναζητήσουμε γυναίκες υπέρμαχες του φύλου τους μόνο στο παρελθόν. Φέτος, το Νόμπελ Χημείας κέρδισαν η Γαλλίδα Εμμανουέλ Σαρπαντιέ και η Αμερικανίδα Τζένιφερ Ντούντνα για το έργο τους στη γενετική μηχανική και, συγκεκριμένα, για την ανάπτυξη μεθόδου τροποποίησης των γονιδίων, αποτινάσσοντας, έτσι, κάθε υπάρχουσα προκατάληψη περί της επιστημονικής ενασχόλησης των γυναικών. Επίσης, το αξίωμα της Προέδρου της Δημοκρατίας στην Ελλάδα φέρει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αναδεικνύοντας πως και οι γυναίκες κατέχουν θέση στην πολιτική ζωή, αλλά και στην ανάληψη εξουσίας. Τέλος, η Καμάλα Χάρις, η οποία είναι η πρώτη αφροαμερικανή γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, έχει κατακτήσει ένα ιδιαίτερα σημαντικό αξίωμα και μας υπενθυμίζει πως οι γυναίκες έχουν κυρίαρχη θέση στη σύγχρονη κοινωνία.
Η γυναίκα, λοιπόν, έχει καταφέρει να σπάσει τα δεσμά του νοικοκυριού και να διαμορφώσει την κοινωνική της ζωή, αλλά και να επιδοθεί στον επαγγελματικό τομέα. Έχει διεκδικήσει την ελευθερία της και έχει απελευθερωθεί από τον ζυγό του ανδρικό προτύπου, το οποίο προγενέστερα λειτουργούσε σαν πυξίδα της.
Όμως, εγείρεται ένα ερώτημα: Μήπως η υπάρχουσα ισότητα είναι επιφανειακή; Μήπως στα «παρασκήνια» της αποτίναξης των προκαταλήψεων και της επίτευξης πλήρους ισότητας παραμένει, καλυμμένη, η άνιση μεταχείριση του γυναικείου φύλου;
Αν και η γυναίκα έχει ανεξαρτητοποιηθεί από τον άνδρα, παρατηρούνται ακόμα πολλές ανισότητες σε βάρος της, τόσο στον ελλαδικό χώρο, όσο και στον υπόλοιπο Δυτικό Κόσμο. Αρχικά, αν και έχει ενταχθεί η γυναίκα στον εργασιακό τομέα, η αντιμετώπισή της διαφέρει πολύ απ’ αυτή του άνδρα. Έτσι, οι εργοδότες αναδεικνύουν μία αναιτιολόγητη τάση να πιστεύουν πως αυτές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των ανώτερων θέσεων εργασίας. Παράλληλα, είναι αναμφίβολο πως ο μισθός των γυναικών δεν είναι ίσος με αυτόν τον ανδρών.
Επιπρόσθετα, οι ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων είναι έντονες και στην κοινωνική ζωή. Συγκεκριμένα, συχνά η άποψη των γυναικών δεν λαμβάνεται υπόψη και απορρίπτεται αμέσως. Δεν είναι και λίγες οι φορές που, ακόμα και σήμερα, στον 21ο αιώνα, η γυναίκα είναι «υποδουλωμένη» στον άνδρα και είναι πλήρως εξαρτημένη από αυτόν.
Συμπερασματικά, ακόμα και σήμερα το γυναικείο φύλο μάχεται για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων του και της ίσης αντιμετώπισης. Η θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία έχει ανυπολόγιστη σημασία και οι πολλοί ρόλοι που αναλαμβάνει και επιτυγχάνει κατανοούμε πως έχουν θέσει και θέτουν ακόμα ισχυρά θεμέλια για την κοινωνική ευημερία. Συνεπώς, πρέπει όλοι να λάβουμε δράση υπέρ της ισότητας των δύο φύλων, οδεύοντας στην κοινωνία του αύριο!
Φίλιππος Ακύλας Καλούδης