Μπορεί πλέον να μην έχουμε και πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά πάντα πρέπει να φροντίζουμε να βρούμε ένα μικρό χρονικό διάστημα ώστε να το αφιερώσουμε διαβάζοντας ποικίλα λογοτεχνικά αριστουργήματα, όπως το βιβλίο «Ο κόμης Μόντε-Κρίστο ». Άλλωστε έχει άμεση σχέση με την σχολική καθημερινότητα των μαθητών, αφού αναφέρεται σε γεγονότα τα οποία διδασκόμαστε στο μάθημα της ιστορίας. Μάλιστα, η οπτική ενός πολίτη για το καταπιεστικό κι ευμετάβλητο γαλλικό καθεστώς του 18ου και 19ου αιώνα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αρωγός στο να κατανοήσουμε την κοινωνικοπολιτική κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή.
Ο Εντμόν Ναντές, ο βασικός ήρωας της ιστορίας είναι αναπληρωτής καπετάνιος στο καράβι του και μια ημέρα ο καπετάνιος του καραβιού αποφασίζει να πάει στη νήσο Έλβα. Η νήσος αυτή αποτελούσε τον τόπο εξορίας του Ναπολέων κι ο καπετάνιος αποτελούσε από τα μέλη διαφόρων οργανώσεων που σχεδίαζαν την επάνοδο του Ναπολέοντα στην εξουσία κι αυτός ήταν ο λόγος φυσικά που αγκυροβόλησαν στο νησί αυτό. Ωστόσο , ο πρωταγωνιστής μας ήταν ανίδεος περί του ζητήματος αυτού όντας αδιάφορος για τα πολιτικά της εποχής. Κοινώς εκτελούσε εντολές. Παράλληλα, ο Εντμόν ετοιμαζόταν να αρραβωνιαστεί την αγαπημένη του -αλλά όπως αυτό θα αποδεικνυόταν στην πορεία - αρχή του Γολγοθά του. Λίγο πριν τον αρραβώνα, έγινε γνωστό πως επισκέφτηκε τον Ναπολέων κι, γι’αυτόν τον λόγο, κρατική φρουρά τον συνέλαβε για εσχάτη προδοσία. Μέσα στη φυλακή δεινοπάθησε, ωστόσο ένας «φαινομενικά» τρελός γέρος που μιλούσε περί αμύθητων θησαυρών του έδωσε τη λύση στα προβλήματα του. Όταν αυτός απεβίωσε ο Εντμόν βρήκε τρόπο να αποδράσει, μην παραλείποντας να πάρει τον χάρτη για τον θησαυρό. Με τα πλούτη που βρήκε, κατάφερε να εκδικηθεί αυτούς που τον είχαν βλάψει ενώ δεν ξέχασε αυτούς που τον είχαν βοηθήσει. Φυσικά, σε όλο το βιβλίο είναι ευδιάκριτη η διάθεση για εκδικητικότητα αλλά και για ανταμοιβή των καλών πράξεων.
Κατά τη διάρκεια ανάγνωσης του βιβλίου, μεταφερόμαστε σε τόπους ανατολίτικους με πειρατές αλλά και μυθικά μέρη. Ταξιδεύουμε σε κόσμους, τους οποίους δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Το όνομα του Εντμόν γίνεται θρυλικό και ταυτόχρονα αποτελεί φόβητρο ακόμη και για τους ισχυρότερους ανθρώπους. Ωστόσο στο τέλος κι ο ίδιος εκπλήσσεται με τη θέληση του για εκδίκηση, ένα πιάτο που όπως θεωρεί, τρώγεται πάντα κρύο. Ένα καταπληκτικό βιβλίο που εξάπτει την περιέργεια ακόμα και των πιο «δύσκολων».