Ο Μαραθώνιος θεωρείται ένας από τους διασημότερους αγώνες δρόμου και αντοχής, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο τον μήνα Οκτώβριο ή Νοέμβριο, με χιλιάδες συμμετέχοντες από όλον τον κόσμο.
Ας ρίξουμε, όμως, μια ματιά στο παρελθόν όπου έχει τις απαρχές του ο αγώνας αυτός.
Το 490 π.Χ., ως αντίποινα για την εμπλοκή της Αθηνάς στην αποτυχημένη Ιωνική επανάσταση, στην περιοχή του Μαραθώνα αποβιβάζονται περισσότεροι από 50.000 Πέρσες στρατιώτες, συμφώνα με τον Ηρόδοτο. Βασικός τους στόχος; Να επιτεθούν στην Αθήνα. Μόλις οι Αθηναίοι πληροφορήθηκαν την απόβαση των Περσών, απευθύνθηκαν στη Σπάρτη για βοήθεια. Οι Λακεδαίμονες, όμως, αρνήθηκαν, με πρόφαση κάποια θρησκευτική εορτή. Έτσι, η Αθήνα έπρεπε να αντιμετωπίσει τον Περσικό κίνδυνο, που βρισκόταν μόλις 49 χιλιόμετρα μακριά, με μόνη αρωγή μερικούς Πλαταιείς στρατιώτες.
Η Αθήνα ανέθεσε την διοίκηση του στρατού της, που αποτελούνταν από 10.000 στρατιώτες συν 1.000 Πλαταιείς, στον στρατηγό Μιλτιάδη. Εκείνος, για να αντιμετωπίσει τον Περσικό στρατό, χρησιμοποίησε μια ιδιαίτερα ασυνήθιστη τακτική. Προκειμένου να μην περικυκλωθεί το στράτευμα από τους Πέρσες, ενίσχυσε τις πτέρυγες της Αθηναϊκής παράταξης, εις βάρος του κέντρου. Όταν η μάχη ξεκίνησε, οι Αθηναίοι στρατιώτες αξιοποίησαν την σωματική και οπλική τους υπεροχή, ενώ κατάφεραν να περικυκλώσουν ένα μεγάλο μέρος της περσικής στρατιάς. Πιο συγκεκριμένα, στο κέντρο οι στρατιώτες υποχωρούσαν οργανωμένα, χωρίς να χάσουν τις θέσεις τους, ενώ στα πλαγιά κυριάρχησαν, περικυκλώνοντας τους Πέρσες στρατιώτες και τρέποντάς τους σε φυγή πίσω στα καράβια τους. Οι Αθηναίοι, καθώς ήξεραν ότι οι Πέρσες μετά την ήττα τους θα κατευθύνονταν στον Πειραιά, ξεκίνησαν να επιστρέφουν με πρώτο τον Φειδιππίδη ή Φιλιππίδη. Ο Φειδιππίδης κατέφερε να φτάσει στην Αθήνα τρέχοντας με την πανοπλία του, που ζύγιζε περισσότερο από 30 κιλά, και να πει μόνο μια λέξη, πριν ξεψυχήσει καταβεβλημένος από την υπερπροσπάθεια: "Νενικήκαμεν", "Νικήσαμε".
Η λέξη αυτή έγινε το σύμβολο του Μαραθωνίου αγώνα, το σύμβολο του ανθρώπου που αγωνίζεται.
Λευτέρης Σιδεράς