Το έθιμο του πετάγματος του χαρταετού συνεχίζεται εδώ και πολλά χρόνια, με ομοιότητες, αλλά και πολλές διαφορές σε σχέση με παλαιότερα.
Παλιά, σε όλες τις γειτονιές, γέμιζε ο ουρανός με πολύχρωμους χαρταετούς. Επίσης, το έθιμο κρατούσε από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή των Βαΐων, ενώ τώρα πια δεν ισχύει αυτό. Το πέταγμα του χαρταετού γίνεται μόνο την Καθαρά Δευτέρα και δεν το τηρούν όλοι.
Σε παλαιότερες εποχές, ακόμη, οι άνθρωποι κατασκεύαζαν μόνοι τους, τους χαρταετούς τους, ενώ εμείς πλέον τους αγοράζουμε. Παλιά, τα παιδιά έδιναν ονόματα στους χαρταετούς τους, ανάλογα με το χρώμα και το σχέδιό τους, όπως "ο Τούρκος", "ο Έλληνας", "ο Αμερικάνος", και πάνω τους ζωγράφιζαν τη σημαία της κάθε χώρας. Τα παιδιά είχαν και διαφορά παιχνίδια και κόλπα που εφάρμοζαν στο πέταγμα του χαρταετού τους. Άλλες φορές έμπλεκε κανείς με κόλπο το σχοινί του άλλου και έτσι έπεφτε ο χαρταετός του κι άλλοτε, με διάφορες πονηριές, πλησίαζαν τον χαρταετό τους στους άλλους και τους έκοβαν την ουρά.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι το έθιμο του χαρταετού, παρ' όλες τις διαφορές που έχει σε σχέση με το παρελθόν, είναι ένα έθιμο χαράς και διασκέδασης για όλους.
Μάγια Κασελάκη
Α2 Γυμνασίου