Είναι ανεπανάληπτο το συναίσθημα του να εισέρχεσαι για πρώτη φορά στο τεράστιο νεοκλασικό κτήριο του Προεδρικού Μεγάρου. Η Α' Γυμνασίου των Εκπαιδευτηρίων μας επισκέφθηκε, στο πλαίσιο εκπαιδευτικής εκδρομής, το χώρο αυτό, στα μέσα Νοεμβρίου.
Αρχική σκέψη μας ήταν ότι σε αυτά τα ιδιαίτερα μάρμαρα περπατούσαν και συνεχίζουν να περπατούν σπουδαίες προσωπικότητες της χώρας μας και του κόσμου όλου.
Αξιοποιούνταν στο παρελθόν ως βασιλικό ανάκτορο, που φιλοξενούσε τον Κωνσταντίνο, τον διάδοχο του φημισμένου Γεώργιου Α'. Μπορεί πλέον να μην χρησιμοποιείται για το λόγο που δημιουργήθηκε, αλλά η αρχιτεκτονική, το πώς είναι δομημένο αυτό το μεγαλειώδες κτήριο, έχει παραμείνει απαράλλαχτη. Όσο προχωράς στο εσωτερικό του, αντιλαμβάνεσαι την καθημερινή ζωή του 19ου αιώνα και, κοιτώντας τους τοίχους, τα τζάκια, τα βαριά έπιπλα, ανακαλύπτεις τις μεγάλες διαφορές ανάμεσα σε παλαιότερες μορφές τέχνης και στη μοντέρνα.
Ο ξακουστός γερμανός αρχιτέκτονας Ερνέστο Τσίλλερ, που ανέλαβε το σχεδιασμό και την ανέγερση του κτηρίου, πέρασε έξι χρόνια από τη ζωή του, για να επιτηρεί την κατασκευή του Μεγάρου. Ο κήπος αποτελεί από μόνος του ένα θαύμα της αρχιτεκτονικής, με συμμετρικά παρτέρια και νησίδες φυτών.
Πραγματικά μαγευτική σε αυτό το κτήριο είναι η θέα από τη «μικρή» τραπεζαρία. Μέσα από τις τζαμαρίες, απλώνεται μπροστά σου ολόκληρος ο Εθνικός Κήπος, μαζί με τον κήπο του Μεγάρου.
Σήμερα, το Μέγαρο είναι η κατοικία του Πρώτου Πολίτη της χώρας, του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ιδιαίτερη χαρά και έκπληξη νιώσαμε, μόλις ο ίδιος ο Πρόεδρος μας μίλησε. Μας συμβούλευσε να είμαστε πάντα εργατικοί και συνεπείς στις υποχρεώσεις μας. Γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, πόσο σημαντικό θα ήταν κάθε πολίτης της χώρας μας να είχε την ευκαιρία να ζήσει αυτήν τη μοναδική εμπειρία.
Δημοσθένης Σωτηρόπουλος