4/3/2020
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα είναι Καθαρά Δευτέρα. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος διοργανώθηκε το παιχνίδι με τα τσερκένια. Ο καταγάλανος ουρανός, είχε γεμίσει από πολύχρωμους χαρταετούς. Αυτή τη φορά σκέφτηκα να πάρω μέρος και εγώ, γιατί ήθελα πολύ να ζήσω αυτήν την εμπειρία. Οι κανόνες είναι απλοί. Πρέπει να κόψεις τον σπάγκο του άλλου χαρταετού και να προσπαθήσεις να μην σου σπάσουν τον δικό σου. Τελικά, ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου. Πάντα μου άρεσε να δοκιμάζω καινούργια έθιμα, αλλά νομίζω πως το συγκεκριμένο ξεχώρισε από τα υπόλοιπα. Σιγά-Σιγά, έβλεπες τους χαρταετούς να μειώνονται. Ο δικός μου χαρταετός ήταν ένας από τους λίγους που ήταν ακόμα υψωμένοι στον ουρανό. Από όλους, είχαν απομείνει μόλις πέντε. Με μια κίνηση, κατάφερα να κόψω ακόμη έναν από αυτούς. Ένιωθα χαρά, ενθουσιασμό, μα ταυτόχρονα και λίγη αγωνία, για το αν θα καταφέρω να κρατήσω τον χαρταετό μου στον αέρα. Ξαφνικά, χωρίς να το καταλάβω, ο μόνος χαρταετός που είχε μείνει στον ουρανό ήταν ο δικός μου. Ανυπομονούσα να το πω στους γονείς μου, οι οποίοι ήξεραν τίποτα για τη συμμετοχή μου. Ένιωθα ξεχωριστή και περήφανη για τον εαυτό μου.
Είναι σίγουρο πως θα λάβω μέρος και του χρόνου!
Χρυσάνθου Βάνα